آیا به تازگی به کشور کانادا مهاجرت کردهاید و از نظام درمان آن چیز زیادی نمیدانید؟ اشکالی ندارد، ما در این زمینه راهنماییتان میکنیم.
وقتی به کشور کانادا وارد میشوید باید چند نکته را در نظر بگیرید. اول از هر چیز باید کار و محل زندگی خود را مشخص کنید و فرزندان خود را در مدرسه ثبت نام کنید. برای این که از سلامت خود و خانوادهتان در این کشور مطمئن باشید، باید درباره نظام درمان کانادا چیزهایی بدانید.
مهاجرین تازه وارد درباره نظام درمان کانادا سؤالات زیادی دارند که ما در اینجا به این سؤالات پاسخ میدهیم. در این مقاله با ما همراه باشید تا بدانید مهاجرین چطور میتوانند از نظام نظام درمان بهره ببرند، هزینهها چقدر است و چه خدماتی به شما ارائه میشود.
یکی از بزرگترین مزیتهای زندگی در کشور کانادا خدمات درمان جهانی آن است. اما شاید از خود بپرسید خدمات درمانی جهانی دیگر چیست؟
شهروندان کانادا یا افرادی که مقیم دائم این کشور هستند میتوانند از نظام درمان این کشور استفاده کنند. در حقیقت مالیات دهندگان هزینههای نظام درمان را پرداخت میکنند و هنگامی که بیمار هستند میتوانند به بیمارستانها و پزشکان مراجعه کنند.
هر کدام از 13 استان و ایالت کشور کانادا در رابطه با تعریف «خدمات پزشکی» و ارائه آن به شهروندان این کشور قوانین خود را دنبال میکنند. به عبارت دیگر، خدمات پزشکی و درمانهایی که دریافت میکنید به محل زندگی شما بستگی دارد. به علاوه، دولت فدرال هم در این امر دست دارد. دولت از طریق قوانین درمانی کانادا مصوبههایی وضع میکند و بودجه مراکز بهداشت و سلامت استانها و ایالتها را فراهم میآورد.
برای دریافت خدمات پزشکی در کشور کانادا باید از طریق دولت استانی یا ایالتی خود درخواست دهید. هرکسی که شهروند کانادا یا مقیم دائم این کشور باشد میتواند درخواست دهد. پس از این که با درخواست شما موافق شد کارت درمانی را از طریق پست دریافت میکنید. برای مراجعه به پزشک، استفاده از درمانهای اورژانسی یا جراحی باید این کارت را ارائه دهید.
بسته به شرایط و مدت زمان زندگی در کانادا میتوانید به عنوان یک مهاجر تازه وارد از این خدمات استفاده کنید. برای بهره وری از بیمه درمانی باید ساکن یکی از استانها یا ایالتها باشید و حداقل 183 روز در سال از نظر جسمانی سالم باشید. نظام درمان جهانی کانادا این طبقه بندیها را شامل میشود:
قبل از درخواست برای استفاده از خدمات درمانی باید حداقل شش ماه در کانادا کار یا زندگی کرده باشید. البته در صوری که شهروند یا ساکن مقیم نباشید. در صورتی که در این زمان بیمار باشید دولت اغلب هزینههای درمان را تقبل نمیکند. بنابراین پیش از ورود به کانادا باید بیمه درمانی خصوصی داشته باشید تا هزینههای درمانی سرسام آور را بپردازید.
در صورتی که با ویزای مسافرتی اضطراری کانادا-اوکراین به این کشور آمدهاید، بسته به استان و ایالت موردنظر میتوانید از خدمات درمانی استفاده کنید. اگر استان یا ایالت محل زندگی شما جز CUAET است و خدمات درمانی ارائه میدهد، اول از هر چیز باید برای استفاده از این خدمات درخواست دهید.
با وجود کارت درمان اغلب درمانهای پزشکی و درمانی اورژانسی رایگان هستند. برای مثال، در صورتی که در اونتاریو به خدمات درمانی نیاز داشته باشید، OHIP این خدمات را ارائه میدهد:
بیمه درمانی عمومی خدمات درمانی بیمارستانی بیماران اعصاب و روان را تحت پوشش قرار میدهد. با این وجود، اگر به مطب شخصی متخصص مراجعه کنید بیمه هزینهها را پرداخت نمیکند. اگر بیمه درمانی خصوصی ندارید باید هزینههای اعصاب و روان را از جیب خودتان پرداخت کنید.
برخی از شرکتها، مثل Scotiabank، بیماران اعصاب و روان را هم تحت پوشش قرار میدهد. برای آن دسته از افرادی که شرایط بحرانی دارند، همچنین برای کودکان، افراد مسن، افراد بومی و گروههای خاص دیگر، هم حمایتهای رایگان اعصاب و روان موجود است.
به علاوه، استان یا ایالت محل زندگی شما میتواند برای گروههای خاص مثل کودکان، بازنشستگان و مستمری بگیران خدمات خاص ارائه دهد. بنابراین هر استان یا ایالتی طرح خاص خود را دارد.
خدمات درمانی عمومی که با مالیات مردم تأمین میشود این خدمات درمانی را شامل نمیشود:
البته این قوانین استثنائاتی هم دارد. برای مثال، OHIP+ در اونتاریو برای افراد 24 سال و جوانتر که تحت پوشش OHIP هستند، اما بیمه خصوصی ندارند، ارائه میشود. با این برنامه میتوانید به بیش از 5،000 نسخه دارویی، از جمله آنتی بیوتیک و داروهای آسم، دسترسی داشته باشید. بسیاری از کاناداییها برای پرداخت هزینههای درمانی، که نظام درمانی عمومی آن را تحت پوشش نمیدهد؛ بیمه خصوصی هم دارند که یا خودشان پرداخت میکنند یا از طرف کارفرمایشان پرداخت میشود.
برای درخواست کارت درمانی باید برای خود و عزیزانتان پزشک خانواده پیدا کنید. این پزشکان خدمات درمانی مانند آزمایشات سالانه، تجویز دارو، واکسن و برنامه ریزی آزمایشات پیشگیرانه، مثل آزمایش خون یا غربالگری، را انجام میدهند. این پزشکان، پزشک عمومی هم نامیده میشوند و باید با سابقه پزشکی شما آشنا باشند.
باید یک پزشک خانواده پیدا کنید که بیمار جدید قبول کند، زیرا تمام پزشکان عمومی این کار را انجام نمیدهند. برای این منظور:
برای مراجعه به پزشک متخصص، مثلاً متخصص پوست یا متخصص قلب و عروق، ابتدا باید نامه داشته باشید. این نامه توسط پزشک عمومی داده میشود. با این وجود یک کلینیک درمانی هم ممکن است شما را به متخصص ارجاع دهد. نامه گرفتن از پزشک عمومی مانع از این میشود که نوبتهای پزشک متخصص پر باشد. موقعی که متخصص نامه را از پزشک عمومی دریافت کرد، باید در مطب متخصص فرم پر کنید و براساس آن مشاوره اولیه را انجام دهید. خدمات درمانی استانی معمولاً هزینه مراجعه به متخصص را پرداخت میکند، مگر این که به دنبال روشهای خاص مثل جراحی پلاستیک باشید.
ممکن است در کانادا برای دریافت نامه از جانب پزشک عمومی زیاد منتظر شوید. براساس ژورنال پزشکی اونتاریو، و طی تحقیقی که انجام شده بود، مشخص شد که یک بیمار اورژانسی باید برای دریافت نامه و مراجعه به متخصص هفت هفته صبر کند، در حالی که این میزان برای بیماران غیراورژانسی 11.3 هفته است. نوع متخصص و محل زندگی شما بر این مدت زمان تأثیر دارد.